Zavod za rehabilitaciju sluha i govora djece i omladine „Nemanja Vlatković“, osnovan je odlukom Vlade Narodne Republike Bosne i Hercegovine započinje rad 1946. godine. Zbog neadekvatnih uslova za rad Zavod 1958. godine seli u Reljevo, a 1964. godine sagrađeni su namjenski objekti.

Zadatak Zavoda prvobitno je bio zbrinjavanje i školovanje djece oštećenog sluha i govora, a kasnije se transformiše u zdravstvenu ustanovu za dijagnostiku i re/habilitaciju slušno oštećene djece i omladine. Humani model edukativne i socijalne integracije djece oštećenog sluha i govora kroz smještaj djece iz unutrašnjosti BiH u hraniteljske porodice uvodi se 1973. godine.

U ratu od 1992. do 1995. godine Ustanova je bila potpuno devastirana, a odgojno-obrazovne i terapeutske aktivnosti izvođene su u izuzetno teškim uslovima. U skladu sa savremenim pristupom re/habilitaciji i edukaciji Ustanova mijenja ime 1994. godine u „Centar za slušnu i govornu rehabilitaciju Sarajevo“.

Nakon rata, od 1995. do 1997. godine, svi objekti Centra su sanirani, adaptirani i stvorene su sve predpostavke za realizaciju cjelokupnog procesa edukacije i re/habilitacije djece oštećenog sluha i govora.

„JU Centar za slušnu i govornu rehabilitaciju Sarajevo“, registrovan je kod Višeg suda u Sarajevu pod brojem UF/I 2964/97, ima status specijalne ustanove za tretman djece i omladine sa slušnim i govorno-jezičkim oštećenjem.

OSNOVNA DJELATNOST  CENTRA je  odgoj i obrazovanje djece i omladine oštećenog sluha i govora, dijagnostika i rehabilitacija djece i omladine oštećenog sluha i govora